Kikker is Kikker – waarom je beter kinderboeken kunt lezen dan dit artikel

Eén van de favoriete verhalen van mijn zoontje van dit moment is Kikker is Kikker van Max Velthuijs. En door het vele “Nog een keer!” begin ik de wijsheid van dit verhaal te begrijpen en in te zien hoe actueel het eigenlijk is.

Het verhaal begint met een blije Kikker, die hardop roept dat er niets fijner is dan een Kikker te zijn. Zijn vriendin Eend wordt onzeker door al dit vertrouwen en gaat op zoek naar bevestiging bij Kikker. In plaats van compassie te tonen, maakt Kikker zich nog groter, waarop Eend hem op zijn onvolkomenheden wijst en laat zien dat hij niet eens kan vliegen en zij wel.

In zijn streven naar perfectie, duikt Kikker in een vicieuze cirkel van incompleetheid waar hij ontdekt dat al zijn vrienden dingen kunnen die hij helemaal niet kan, Rat kan timmeren, Varkentje taarten bakken en Haas lezen. Een soort social media tijdlijn avant la lettre.

Na elk bezoek voelt hij zich slechter, tot er nog maar een heel klein Kikkertje over is.

Gelukkig is er zijn vriend Haas, die Kikker laat zien dat iedereen onvolkomenheden heeft en er van hem gehouden wordt om wie hij is en niet om wat hij kan. Daarop vindt Kikker zijn mojo terug en beseft hij dat alles wat hij wil zijn, hij eigenlijk al is en hij nooit iets anders wil zijn: een groene Kikker in een gestreepte zwembroek.

Zoals Irvin Yalom schrijft in Nietschzes tranen: “De stempel van bevrijding is dat je je niet meer schaamt tegenover jezelf”. En om tot dat inzicht te komen kun je op het moment dat je dreigt te gaan scrollen over die tijdlijn beter iets verder grijpen en je telefoon pakken om een goede vriend te bellen. Of een kinderboek lezen…